At the beginning of October 1990, I arrived in Johannesburg for the first time. After months of nagging, the South African embassy had issued me a visa. I had never bridged such a distance flying. I was extremely nervous. Changing flights in Rome, I found myself amongst a herd of Afrikaners singing Sari Mareis. Then the airplane took us back to the old Transvaal. Upon arrival the sign Verbeteringe in Wording – Under Construction – struck me. Next to a display of weapons. A visitor’s guide to How To Recognize a Terrorist?
Podcast | Een reconstructie van het Rivonia Proces
In juni 1964, nu bijna 55 jaar geleden, werden Nelson Mandela en zijn strijdmakkers Walter Sisulu, Ahmed Kathrada, Elias Motsoaledi, Andrew Mlangeni, Govan Mbeki, Denis Goldberg en Raymond Mhlaba, tijdens het Rivonia proces tot levenslang veroordeeld. Beklaagde Rusty Bernstein werd bij gebrek aan bewijs vrijgesproken.
’t Hooge Nest. Een Prachtig Boek.
Vandaag ‘ t Hooge Nest van Roxane van Iperen uitgelezen. Wat een prachtig, ontroerend en pijnlijk verhaal over de joodse zusjes Brilleslijper die met hun communistische verzetsgroep tot ver in de oorlog tientallen onderduikers verwelkomden. Van Iperen stuitte op het verhaal door een toevalstreffer: samen met haar man kocht ze enkele jaren terug de villa en vond op de zolder de eerste aanwijzingen van het verhaal. Op basis van indrukwekkende research in archieven wereldwijd vertelt Van Iperen deze geschiedenis op zeer indrukwekkende wijze.
Voor vannacht licht Sodoma Het Geheim van het Vaticaan klaar. Bijna 600 pagina’s hypocrisie opgetekend door Frédéric Martel. Een ander nest. Vol mannen die een voorkeur voor de herenliefde combineren met een al even sterke hang naar homohaat. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.
Ik kan niet wachten.
Vrijdagmiddag bezocht ik Diasporic Self-, de nieuwe expositie bij Framer Framed in Amsterdam. Een onderdeel, samengesteld door Anne Krul, is getiteld Black Queer Lifesigns. De poster hierboven maakt er deel van uit. Zo kom je nog eens iemand tegen: rechtsboven Simon Nkoli, die voor het Township Aids Project werkte en de poster uitbracht. Naast hem zit John. Onder Simon zit Peter, die hem tot zijn dood meehielp te verzorgen. Wat een moedig en vrolijk beeld, zo anders dan de meelijwekkende plaatjes waarmee nogal wat goede doelen hun campagnes kracht bijzetten.
Het Einde | Lucia Raadschelders (1954 – 2018)
Zelf noemde ze haar rol in de strijd tegen apartheid ‘ondersteunend’, maar Lucia Raadschelders was een cruciale schakel tussen de gevangen zittende Nelson Mandela en de ANC-leiding in ballingschap.
Lees mijn In Memoriam van Lucia Raadschelders in De Groene Amsterdammer hier https://www.groene.nl/artikel/lucia-raadschelders-1954-18-november-2018
Afscheid van Wierd
Daar stond het vanmorgen: ‘Het volgen van @wierdduk en het weergeven van de Tweets van @wierdduk is voor jou geblokkeerd’.
Ik was er to-taal niet op voorbereid.
Lekker, man!
In DWDD legde Paulien Cornelisse het volgende uit. Wie in de homoscene een drankje krijgt aangeboden en reageert met ‘Lekker, man’ laat in feite weten: wél een drankje maar verder niks.
Ik vond het confronterend. Cornelisse wist iets dat mij, homo van bijna 64, niet bekend was.
Niet eerder Robbeneiland zo dicht genaderd
Op zaterdag 20 oktober mocht ik bij Nuweland in het Friese Oosterzee-Buren spreken bij de opening van een expositie van Morné Visagie: Die Bloue Wis.
Deze Zuid-Afrikaanse kunstenaar, geboren in 1990, woonde zijn eerste vijf levensjaren op Robbeneiland. Zijn moeder was er eerder bewaker, zijn vader maakte deel uit van het managementteam. Tot 1995 verbleven er op het eiland voor de kust van Kaapstad (politieke) gevangenen.
Ouwe Pik
In januari 1995 produceerde ik een item voor Diogenes, het buitenlandprogramma van de VPRO televisie. In een serie over mensen die in historische perioden een rol van betekenis hadden gespeeld, was eerder lord Carrington geportretteerd. Deze Engelse politicus had bemiddeld in het Joegoslavie-conflict. Nu was het de beurt aan Pik Botha, de voormalige minister van buitenlandse zaken van Zuid-Afrika. De eindredacteur belde me in lichte staat van opwinding, zijn knipselmap (die had je toen nog) wekte geen enkele twijfel aan zijn keuze. Ik wierp tegen dat Botha geen rol van betekenis had gespeeld in Zuid-Afrika’s complexe overgang naar democratie. In het land werd hij door velen beschouwd als een opportunist die langs de zijlijn keek in welke richting de wind zou gaan waaien. Om vervolgens mee te zwenken.
06.10.18 | A Tribute to Miss Thandi
In een ‘A Tribute to Miss Thandi’ wordt tijdens het 15e Afrovibes
Festival mijn overleden geliefde Raymond Matinyana herdacht door de House of Vineyard. Raymond stierf in 2001, een jaar nadat Afrovibes, dat hij oprichtte, een eerste editie beleefde. Ik ben een blinde in het land van de vogueing, whacking en ballroom, des te meer reden om er a.s. zaterdagavond om 22.00 uur in het Compagnietheater in Amsterdam bij te zijn!
Meer info hier: https://www.afrovibes.nl/…/434-afrovibes-x-house-of-vineyar…
Mijn herinneringen aan Raymond beschreef ik in ‘Puur Goud, andere verhalen uit Zuid-Afrika’. Lees hier: https://www.bartluirink.nl/…/miss-thandi-raymond-matinyana-…
Foto:(c) Gon Buurman. Raymond (rechts) samen met zijn Zuid-Afrikaanse buddy LeRoy,