Aandoenlijke beelden, natuurlijk. Maar Owuor, die een bericht plaatste op de website van Kwani!, een van de leukste literaire sites van Afrika, vraagt zich af waarop de Kenianen zo trots zijn. Zijn biologische vader liet zijn zoon in de steek en betaalde nooit alimentatie, schrijft Owuor. En hij verwijst naar de autobiografie van Obama, die memoreert meer van zijn vaders afwezigheid te hebben geleerd dan van zijn aanwezigheid.
Owuor moet ook weinig hebben van het charme offensief van de Keniaanse premier Odinga die Obama tot vier keer toe een donatie aan zou hebben geboden. Die Obama tot vier keer toe zou hebben geweigerd. In een reactie wijst een andere briefschrijver, KenyanPoet, er nog fijntjes op dat Obama’s Keniaanse opa zich fel verzette tegen de relatie van zijn zoon met een blanke vrouw. Dat zou het Luo-bloed vertroebelen. Een racist, dus.

We hebben geluk dat Obama over deze onverkwikkelijkheden zwijgt, schrijft Owuor. ‘Daar moeten we hem dankbaar voor zijn.’

Natuurlijk laten de euforische beelden uit Kenia me niet koud. Obama’s overwinning is die van alle non-racialisten in de wereld. Maar ook heb ik een bang vermoeden dat achter de euforie grote verwachtingen schuilgaan. Dat Obama in het dorp van zijn oma een shopping mall bouwt, dat hij de ontwikkelingshulp aan het land vertienvoudigt en studiebeurzen zal uitdelen aan alle Keniaanse jongeren van boven de 18. Maar de boodschap van Obama is een andere, in lijn met – ja, ik ga het optikken en nee, ik ben niet rechts geworden – the American Dream .
Obama’s overwinning is er vooral ook een op zwarte Amerikaanse leiders – en hun Afrikaanse brothers – die aan een voortbestaan van de pijn van de slavernij en de segregatie hun macht ontlenen. Interessant dat Jesse Jackson vannacht zijn tranen de vrije loop liep. Een jaar terug moest hij nog niets van Obama hebben. Idem Farrakhan, dito dominee Wright. De impact van Obama op een apatische zwarte massa in de Verenigde Staten is misschien nog wel groter geweest dan op de blanken die nu voor het eerst een kandidaat met een ‘dubbele nationaliteit’ kozen, zoals een Amerikaanse het vannacht uitdrukte. Daarmee omzeilde ze het woord ras.

Obama’s overwinning is er vooral een op de cultuur van het slachtofferschap. Ik hoop zo dat hij die boodschap ook in Afrika verspreidt.