Vanavond kijkt Rene Roemersma in Andere Tijden terug op zijn RaRa-activiteiten. Een bericht hierover in de Volkskrant voorspelt weinig goeds: niemand liep gevaar, alles voor de zaak. Van mij hoeft hij geen sorry te zeggen maar het zou wel mooi zijn als hij de waarheid sprak. Ik geloof niets van die anti-racistische heldenverhalen. Iedereen kon zien dat de RaRa-acties de steun aan de solidariteitsbeweging met de strijd tegen apartheid juist in gevaar brachten. Aan de pamfletten van deze ‘aksievoerders’ was geen touw vast te knopen. Hier waren mensen aan het woord die met van alles een probleem hadden maar apartheid was het zeker niet. Wat dan? Daar kunnen we alleen maar naar RaRaden.
Boven het artikel staat De Foto: Roemersma tegenover zijn rechters, voeten op het hekje voor de beklaagdenbank. Zoveel minachting belette de rechters niet om hem vrij te spreken.