poepie en ruiken

Mijn buurjongetje Themba kan er niet mee zitten, ‘Natuurlijk schrijven sommige kranten in Engeland en Duitsland dat de WK een zooitje wordt en dat bezoekers hun leven niet zeker zijn’, zegt hij nadat ik mijzelf, niet voor de eerste keer, heb laten gaan in een tirade aan het adres van deze onheilsprofeten.
‘Sommige correspondenten die deze verhalen schrijven wonen in Johannesburg’, houd ik Themba wanhopig voor. ‘Die moesten toch beter weten’.
Maar mijn buurjongetje wordt er niet warm of koud van. ‘Ook Zuid-Afrikaanse emigranten stoken het vuurtje op’, weet Themba.
‘Precies!’, zeg ik. ‘Om hun vlucht te legitimeren’.
‘Maar het gaat erom wie er het laatst lacht’, zegt Themba.
‘Hoe bedoel je?, vraag ik.
‘Kijk, die kampioenschappen worden een succes. Hoe leggen de correspondenten en de emigranten dat straks aan hun lezers en vrienden uit?’ Themba kan zich daar nu al erg op verheugen.