De Zuid-Afrikaanse Sunday Times publiceert vandaag een interessant verhaal vol intriges achter de campagne in dat land tegen ‘white monopoly capital.’ De aanval op het witte monopoliekapitaal moet de aandacht afleiden van de graaizucht van de Zuma-kliek. Dezelfde krant nam nog niet zo lang terug het voortouw in de beschadiging van twee van Zuid-Afrika’s eminentste corruptiebestrijders: Minister van Financiën Pravin Gordhan en het toenmalige interim-hoofd van de belastingdienst Ivan Pillay. Voor deze berichtgeving bood de krant haar excuses aan.
Vandaag onthult de krant wie er achter de nieuwe desinformatie zit gericht op de karaktermoord van mensen die zich sterk maken voor de bescherming van de waarden van de Zuid-Afrikaanse Grondwet, good governance en de idealen van het Freedom Charter, het programma dat de strijd voor democratie in dat land inspireerde.
Een reborn Sunday Times. Dat is de eerste grap.
Volgens de krant is via Oakbay, het investeringsbedrijf van de Zumagezinde Gupta familie, de Londonse PR firma Bell Pottinger ingehuurd om het zwaar gehavende imago van de president op te vijzelen. De door dit bedrijf ontwikkelde campagne wil wit monopoliekapitaal ontmaskeren als motor achter de kritiek op Zuma. Bell Pottinger stelt zich ten doel om vooral het ministerie van financiën, de communistische partij, kritische media en de onafhankelijke rechters in opspraak brengen. Voer ze op als agenten van het witte monopoliekapitaal om ze zwart te maken, is de filosofie. Een witte multinational in Londen als drijfkracht achter campagne tegen witte monopolisten.
Dat is de tweede grap.
De krant heeft zijn vinger achter de onthullingen weten te leggen dankzij lekkages uit de kringen van het witte monopoliekapitaal – bedrijven die de samenwerking met Bell Pottinger opzegden omdat de gevoerde ‘weg met ons’ campagne hen vermoedelijk iets te ver ging.
Het artikel in de krant staat vol met smeuïge details over fake accounts op Twitter en andere sociale media en sponsoring door de PR firma van vermeende activisten van onder meer de Decolonization Foundation en de Black First, Land First campagne van Andile Mngxitana.
Dat dit onuitstaanbare schreeuwertje nog eens door, of liever via, de Britten zou worden gefinancierd, is de derde grap.
De overeenkomst met het Britse bedrijf werd overigens gesloten door Fana Hlongwane, een man die schathemeltjerijk werd dankzij de steekpenningen die hem toevielen toen Zuid-Afrika tijdens het presidentschap van Thabo Mbeki tot wapenaankopen ter waarde van zo’n 5 miljard Euro besloot, en door Duduzane Zuma. Een zoon van.
Een woordvoerder van Oakbay liet in reactie op het artikel inmiddels weten dat het hier om fake nieuws gaat. Dat is de laatste grap.
Of nog een: Bell Pottinger werd in de jaren negentig ingehuurd door de Nationale Partij ter ondersteuning van haar campagne tegen het ANC. De lijst van door de firma vertegenwoordigde dictators wereldwijd is overigens eindeloos.
Hier kan geen satire tegenop.
Ook leuk: afgelopen vrijdag incasseerden de Zumaïsten een tweetal nederlagen. Het Hooggerechtshof maakte de benoeming van Berning Ntlemeza, het hoofd van de Hawks, de elite-eenheid van de politie, ongedaan. Dit is de man die Gordhan en Pillay wilde vervolgen. De Minister van Sociale Zaken Bathabile Dlamini werd door het Hooggerechtshof op haar vingers getikt omdat ze door wanbeleid de uitbetaling van uitkeringen aan 17 miljoen mensen in gevaar bracht. Overigens had de minister alle regels voor uitbesteding van deze betalingen aan haar laars gelapt en het gegund aan een wit bedrijf.
Niet leuk: gisteren werd uit het kantoor van Chief Justice Mogoeng Mogoeng een vijftiental computers gestolen. Economic Freedom Fighter Floyd Shivambu uit op zijn twitteraccount de verdenking dat Zuma’s inlichtingendienst achter de inbraak zit. Mogoeng Mogoeng is een pain in the ass van hen die zich meester willen maken van de Zuid-Afrikaanse staatskas.
Lachende derde: white monopoly capital. De rol van het nog overwegend witte bedrijfsleven in Zuid-Afrika schreeuwt om een publiek debat en om maatregelen die ertoe leiden dat de economie rechtvaardig wordt ingericht. Zo lang Jacob Zuma de scepter zwaait zal het daar niet van komen.