Op het jackie van Dylann R., die woensdag in Charleston, South Carolina, negen Afro-Amerikanen vermoordde, prijkten de vlaggen van Apartheid Zuid-Afrika en het voormalige Rhodesië.
De blanke superioriteitswaan waarop de regimes in deze landen dreven oefende altijd een grote aantrekkingskracht uit op racisten in het Westen. Een ooggetuige in de kerk waar R. zijn bloedbad aanrichtte hoorde hem schreeuwen ‘you rape our women and you’re taking over our country’. Van de voorzichtige stappen die de Verenigde Staten op weg naar gelijkwaardigheid zetten gaat blijkbaar een geweldige dreiging uit. De irrationele angst die een ‘overname’ door zwarte Amerikanen inboezemt – nog geen 13% van de bevolking uit – is de voedingsbodem voor een aanhoudende stroom aan raciale incidenten waarvan African Americans doorgaans het slachtoffer zijn. In nogal wat beschouwingen wordt gesproken over de ironie dat de raciale escalatie zich nu juist onder een zwarte president manifesteert. Maar dat is in het geheel niet ironisch omdat het feit dat er een zwarte president is mede de clash oproept. Dylann R. voelt zich bedreigt omdat er in zijn beleving zoveel verandert.
Het boek van Martin Bosma, Minderheid in eigen land, is gebaseerd op een zelfde angst die Dylann R. dreef. Ik heb mij onlangs in een artikel over het boek beperkt tot enkele kanttekeningen die uitsluitend de feitelijke onjuistheden tot onderwerp hadden. In discussie gaan over de ideologie waar het PVV-kamerlid voor staat, lijkt me zinloos. Die wil hij namelijk niet. Hij draait er zijn hand niet voor om feiten volkomen te verdraaien of grotelijks uit hun verband te rukken. Enkele zeer geleerde respondenten wezen er inmiddels op dat hen door Bosma woorden in de mond worden gelegd die zij nooit hebben uitgesproken. Dit alles dient zijn propaganda-offensief dat steunt op het misverstand dat de blanke kolonisten in Zuid-Afrika ooit een nagenoeg leeg land aantroffen. Inmiddels weten zij zich omgeven door een zwarte meerderheid. Voila, precies het nachtmerriescenario dat ons in Europa ook te wachten staat met zijn toestroom van moslims en vluchtelingen. Emeritus hoogleraar Meindert Fennema gaf inmiddels te kennen dat hij graag bereid is om Bosma te begeleiden naar een academische promotie op basis van zijn onderzoek. Hij moet het alleen, aldus een artikel in Trouw, ‘hier en daar (wat) uitwerken’.
Na de gebeurtenissen in Charleston heb ik de neiging om minder laconiek te reageren op de pogingen van Martin Bosma de solidariteit met de strijd tegen de apartheid in een kwaad daglicht te stellen ter onderbouwing van een extremistische agenda. Woorden hebben consequenties, in Charleston de meest verschrikkelijke.