africa in the picture


Gisteravond was er een borrel met de medewerkers en vrijwilligers van het Africa in the Picture filmfestival. Ik heb het voorrecht om bestuurslid te zijn van de club die het festival organiseert. Na de borrel werd in de achtertuin van het Ketelhuis een Mozambikaanse film in de openlucht vertoond. Traditiegetrouw worden in de aanloop tot het festival, dat op 9 september officieel opent, op Amsterdamse pleinen Afrikaanse films vertoond.
Een van de films die men dit jaar laat zien heet Beyond Hate Crime en is gemaakt door de Zuid-Afrikaanse Musa Ngubane. Het thema laat zich raden: Zuid-Afrika is weliswaar eerste land ter wereld dat het recht op een vrije seksuele orientatie grondwettelijk verankerde, maar weet zich tevens geconfronteerd met angstaanjagend geweld tegen homo’s, met name zwarte lesbische vrouwen. Het is de verklaarbare reflex van actie – reactie maar kostte in de afgelopen jaren al wel aan zeker twintig vrouwen het leven. Zuid-Afrika viert de overwinning van Caster Semenya; veel minder aandacht krijgt de moord op Eudy Semelane, die deel uitmaakte van het nationale vrouwenvoetbalteam.

Het festival kent al jaren een vaste ‘gay’ avond, dit keer op maandag 14 september. Maar in de dagen ervoor is er een indrukwekkende reeks Afrikaanse films te zien, rond tal van thema’s, en veel meer dan Zuid-Afrikaanse producties alleen. Al is dat land met Jeruselema (de openingsfilm), Nothing but the truth (met de wereldberoemde Shakespeare acteur John Kani) en Skin dit jaar goed vertegenwoordigd. De laatste film vertelt het levensverhaal van Sandra Laing, die ook op het festival te gast zal zijn. Door een genetische speling van het lot werd de gekleurde Sandra geboren uit blanke ouders. Waar dit in apartheid-Zuid-Afrika toe leidde laat de film zien. Sandra’s vader wist haar ooit nog als ‘blank’ geclassificeerd te krijgen, maar Sandra Laing hechtte er juist aan om te zijn wie ze was. Wat een ironie dat in deze tijden van twijfel aan alle simpele schema’s van man en vrouw, zwart en wit, ho of he juist deze film te zien is.
Dat geldt evenzeer voor een prachtige documentaire over albino’s in Kenia, wier huidskleur al evenzeer elke eenvoudige tweedeling tart. Meer informatie ver het festival op www.africainthepicture.nl