In Marianne Thamm’s ‘De ondraaglijke blankheid van het bestaan’is geen enkel spoor van zelfbeklag te vinden.
Weinig mensen hebben het zo getroffen als de Zuid-Afrikaanse onderzoeksjournalist en schrijfster Marianne Thamm. Haar Duitse vader dient Hitler in de Luftwaffe en blijft de nazi-idealen trouw tot op hoge leeftijd. Haar Portugese moeder groeit op in een communistisch gezin en ontvlucht het Salazar regime. De familie – ouders, Marianne en broer – vestigen zich vervolgens in de jaren zestig in het Zuid-Afrika van de Apartheid, in Pretoria. Tel daarbij de lesbische levenswandel en de latere adoptie van twee zwarte meisjes van Thamm en haar vrouw op en alle ingredienten voor een adembenemende memoire zijn voor handen.
